Zbliża się święto zmarłych, a więc mój umysł wraca do pewnych spraw, rzeczy, wspomnień...
Za chwilę zacznę robić wiązanki dla bliskich i pewnie znów się będę zastanawiać nad wieloma dziwnym rzeczami, jakie ludzie sobie serwują.
Wpadło mi w oko (nie wiem czemu właśnie dzisiaj) zdjęcie sprzed kilku lat. Zrobione na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Jarocinie.
Zapomniany cmentarz, który w tych fragmentach jakie się zachowały przywołuję ogromny kawałek historii mojego miasta. Zmusza do refleksji i przemyśleń nad życiem, światem i sensem...
Nie pamiętam czy już tu zamieszczałam kiedyś to zdjęcie, ale nie chce mi się sprawdzać więc zamieszczam znowu.
Teren ten cmentarza jakiś czas temu został sprzedany prywatnemu przedsiębiorcy prawdopodobnie na cele inwestycyjne.
Sprzedany z grobami, z pomnikiem, kaplicą i pamięcią o tych, których szczątki zostały tam złożone oraz tych, którzy ten cmentarz jeszcze czasami nawiedzają i wspominają bliskich i tych nieznanych.
Coś dziwnego się teraz ponoć tam dzieje. Obawiam się, że za chwilę nikt już nie będzie pamiętał tego miejsca i nikt nie uwierzy, że kiedyś kolejarze w Jarocinie to była ważna klasa ludzi których było stać na marmurowe płyty nagrobne w większości rozkradzione przez zachłannych współczesnych ludzi.
Na tym zdjęciu jest 100-letnia płyta...
100 lat od zakończenia czyjejś historii życia i bycia...Za chwilę nie będzie już tu nic, albo powstanie w tym miejscu restauracja ze schabowymi na stolikach, podawanych gościom, którzy odprowadzili właśnie swoich bliskich na przeciwległy cmentarz.
A za kolejne 100 lat być może na tych nowych grobach, tych ludzi pochowanych wczoraj i dziś, ktoś inny będzie jadł pożywne kotlety z kapustą...
2 lata temu pisałam więcej na temat tego cmentarza tutaj:
Jakie znaczenie ma zatem tak często wypowiadany zwrot urodzinowy "100lat" ????????????????????????
 |
| magda.h-m - ERNST GOTTHARDT - cmentarz ewangelicko-augsburski Jarocin |
