Fotografie magda.h-m - Życie, pasja i marzenia...
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą cienie. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą cienie. Pokaż wszystkie posty
6 stycznia 2022
1 marca 2016
to wcale nie jest takie łatwe...
 |
| magda.h-m - to wcale nie jest takie łatwe |
"To wcale nie jest takie łatwe
Odłożyć dumną broń odmowy,
Buntu rozpaczy szybką szablę,
Hełm, który od posłuchu chronił,
Pióropusz pieśni narodowych,
Ostrogi krzywd nienaprawionych.
Odłożyć dumną broń odmowy,
Buntu rozpaczy szybką szablę,
Hełm, który od posłuchu chronił,
Pióropusz pieśni narodowych,
Ostrogi krzywd nienaprawionych.
Zdjąć puklerz niewzruszonych zasad
Rzeźbiony w płaskie twarze Świętych,
Którego wzór – po ciężkich czasach
Winien być w duszy odciśnięty.
Rzeźbiony w płaskie twarze Świętych,
Którego wzór – po ciężkich czasach
Winien być w duszy odciśnięty.
To wcale nie jest takie łatwe.
Zamknąć, z poczuciem że na zawsze
Arsenał środków ostatecznych:
Proch samopalny, cierpień lonty
Do argumentów wszystkosiecznych.
To wcale nie jest takie łatwe
Zwinąć ostatnich redut mapę.
Arsenał środków ostatecznych:
Proch samopalny, cierpień lonty
Do argumentów wszystkosiecznych.
To wcale nie jest takie łatwe
Zwinąć ostatnich redut mapę.
Bo kwestią wielkiej jest odwagi
W lustrze obojętnego światła
Zobaczyć się bezbronnym, nagim –
Istotą w istot rojowisku;
Otwartą ręką przyjąć zakład
O zawsze bezlitosną przyszłość.
W lustrze obojętnego światła
Zobaczyć się bezbronnym, nagim –
Istotą w istot rojowisku;
Otwartą ręką przyjąć zakład
O zawsze bezlitosną przyszłość.
Nie wierząc w sens zbiorowej wiary
Nie gardzić rasą jej wyznawców.
Codziennie skromne kłaść ofiary
W chramach bóstw ograbionych z blasku.
Nie gardzić rasą jej wyznawców.
Codziennie skromne kłaść ofiary
W chramach bóstw ograbionych z blasku.
To wcale nie jest takie łatwe.
Być swoim własnym Światowidem,
Cudzych nie wyśmiewając bożyszcz,
Zdobywać współwyznawców wstydem
Z prób nieporadnych bycia świadkiem:
Bo przecież trwa noc długich noży
Choć dziennym się maskuje światłem.
Cudzych nie wyśmiewając bożyszcz,
Zdobywać współwyznawców wstydem
Z prób nieporadnych bycia świadkiem:
Bo przecież trwa noc długich noży
Choć dziennym się maskuje światłem.
Samotną nie pyszń się niemocą,
Nie szukaj zbroi w arsenałach,
Żyj tak byś zawsze wiedział – po co
Bezcenny Ci – Kapitel Ciała.
Nie szukaj zbroi w arsenałach,
Żyj tak byś zawsze wiedział – po co
Bezcenny Ci – Kapitel Ciała.
To wcale nie jest takie łatwe."
Jacek Kaczmarski
21.1.1993
21.1.1993
1 lutego 2016
Walcz jeżeli...
TSA - Ciągle Walcz
"Jeżeli
wierzysz, że racje masz Jeżeli drażni Cię cały ludzki fałsz
Jeżeli nie
chcesz zabrudzić rąk Naucz się bronić, przecież rację masz ...
Nie licz
na przyjaciół swych Rządzi nimi strach Nawet gdy zostaniesz sam
Nie
poddawaj się Nie poddawaj się, jeśli rację masz
Nie poddawaj się, jeśli
wierzysz w coś Do końca musisz walczyć..."
 |
| magda.h-m - walcz jeżeli... |
30 stycznia 2016
29 stycznia 2016
o czym szumią drzewa cienie 2
Gayatri Mantra
 |
| magda.h-m - o czym szumią drzewa 2 |
dokładam jeszcze link do informacji o mantrze.
Przyznaję, że nie czytałam przed wstawieniem do obrazka bo zwykle dobieram sobie muzykę intuicyjnie, według dźwięków, i według dźwięków, które mi towarzyszą przygotowuję obrazki. Taki wiązany interes ;) Tym razem pokusiło mnie, żeby przeczytać o tej konkretnej mantrze.
Przestało mnie dziwić teraz, że tak często jej słucham, bo wyjątkowo dobrze na mnie działa.
o czym szumią drzewa cienie...
świat męczy, ludzie zmęczeni, życie ucieka, a drzewa codziennie o czymś śpiewają....
pod wpływem ich melodii wpadłam w zupełnie inny rozdział i znów biegam po archiwach szukając szczęścia, a może tylko muzyka, która się snuje z głośników wprowadziła mnie w ten rozdział? Kto to wie?
Z tego wszystkiego powstają różne dziwy pisane drzewa korą, wyobraźnią i cieniem człowieka...
 |
| magda.h-m - o czym szumią drzewa |
20 stycznia 2015
Patrzyło na to wielu, niewielu zobaczyło...
"Patrzyło na to wielu , niewielu zobaczyło,
Bo żeby dojrzeć cuda trzeba mieć w sobie miłość
Bo żeby dostrzec piękno i umieć się nim wzruszyć
Pięć zmysłów to za mało , do tego trzeba duszy..."
Bo żeby dojrzeć cuda trzeba mieć w sobie miłość
Bo żeby dostrzec piękno i umieć się nim wzruszyć
Pięć zmysłów to za mało , do tego trzeba duszy..."
 |
| magda.h-m - patrzyło na to wielu, niewielu zobaczyło |
11 grudnia 2014
Pójdę spać, zapomnę Cię...
 |
| magda.h-m - pójdę spać, zapomnę... |
"Dziś na pewno, już to wiem,
Pójdę spać, zapomnę Cię
Pójdę spać, zapomnę Cię
Polubiłam taki świat
i jego lekko gorzki smak.
Polubiłam taki świat.
Dziś na pewno, wiem to już,
Zamknę drzwi, zgubię klucz.
zamknę drzwi, zgubię klucz.
Wymyśliłem sobie sen :
Jasne dłonie, w czarnej mgle
Pójdę spać, zapomnę Cię.
Ile łatwiej by nam było,
gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło, w innej erze
każde z nas...?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
odejdziemy czarną drogą tam,
gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce
Ty donikąd, ja za Tobą.
Właśnie dziś, ostatni raz
Widzę w oknie Twoją twarz
Widzę w oknie moją twarz.
Tyle tych przeklętych miejsc
Pełnych nas... niepełnych mnie
Pójdę spać... pójdę spać, zapomnę Cię
Ile łatwiej by nam było,
gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło, w innej erze
każde z nas...?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
odejdziemy czarną drogą tam,
gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce (x2)
Ty donikąd, ja za Tobą..."
Pójdę spać, zapomnę Cię
Pójdę spać, zapomnę Cię
Polubiłam taki świat
i jego lekko gorzki smak.
Polubiłam taki świat.
Dziś na pewno, wiem to już,
Zamknę drzwi, zgubię klucz.
zamknę drzwi, zgubię klucz.
Wymyśliłem sobie sen :
Jasne dłonie, w czarnej mgle
Pójdę spać, zapomnę Cię.
Ile łatwiej by nam było,
gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło, w innej erze
każde z nas...?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
odejdziemy czarną drogą tam,
gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce
Ty donikąd, ja za Tobą.
Właśnie dziś, ostatni raz
Widzę w oknie Twoją twarz
Widzę w oknie moją twarz.
Tyle tych przeklętych miejsc
Pełnych nas... niepełnych mnie
Pójdę spać... pójdę spać, zapomnę Cię
Ile łatwiej by nam było,
gdyby był łaskawszy dla nas czas?
Jakby tak się urodziło, w innej erze
każde z nas...?
Kiedy znowu świat nastraszy swoim końcem,
odejdziemy czarną drogą tam,
gdzie każde z nas ma jeszcze jakieś słońce (x2)
Ty donikąd, ja za Tobą..."
[autor: B.Królak; śpiewa: Weronika Łączkowska i Maciej Kopka]
Tabula Rasa - Coobus
 |
| magda.h-m - tabula rasa |
"zaledwie wczoraj pierwsze serca drżenie
zaledwie wczoraj ciepło pocałunku
dziś chłód i wrogość
bez cienia ratunku
dziś ostrość krzyku lub tępe milczenie
spokój tak sztuczny
jak przeżyty żart
jak zdarta talia
oznaczonych kart
przyszło ci zagrać końcowe rozdanie
słów bezlitosnych, wrzuconych do puli
i zapas złudzeń straszliwie się skulił
i już wiedziałeś, co zaraz się stanie
przegrałeś pulę
zapisałeś stratę
i świat bez złudzeń
twoim stał się światem
i to co było zostało daleko
przed sobą przestrzeń ujrzałeś bezkresną
poczułeś lekkość
to nic że bolesną
poczułeś wolność
to nic że kaleką
przegrałeś pulę
a w niej chorą miłość
straciłeś wszystko co dotąd ciążyło
ale jest jeszcze ta chwila po burzy
gdy pierwszy promyk słońca się przedziera
jest wielka rzeka co wszystko zabiera
jest też przyjazne lusterko kałuży
omijaj rzeki
zaborcze i duże
spójrz okiem dziecka
w błotnistą kałużę
znajdziesz spis treści rozdziałów zamkniętych
zobaczysz życie przekształcone w słowa
i gdzieś na końcu dziewicza i nowa
tabula rasa, dni nie rozpoczętych
znów ci się oczy
beztrosko zaśmieją
lustro kałuży
zabłyśnie nadzieją"
zaledwie wczoraj ciepło pocałunku
dziś chłód i wrogość
bez cienia ratunku
dziś ostrość krzyku lub tępe milczenie
spokój tak sztuczny
jak przeżyty żart
jak zdarta talia
oznaczonych kart
przyszło ci zagrać końcowe rozdanie
słów bezlitosnych, wrzuconych do puli
i zapas złudzeń straszliwie się skulił
i już wiedziałeś, co zaraz się stanie
przegrałeś pulę
zapisałeś stratę
i świat bez złudzeń
twoim stał się światem
i to co było zostało daleko
przed sobą przestrzeń ujrzałeś bezkresną
poczułeś lekkość
to nic że bolesną
poczułeś wolność
to nic że kaleką
przegrałeś pulę
a w niej chorą miłość
straciłeś wszystko co dotąd ciążyło
ale jest jeszcze ta chwila po burzy
gdy pierwszy promyk słońca się przedziera
jest wielka rzeka co wszystko zabiera
jest też przyjazne lusterko kałuży
omijaj rzeki
zaborcze i duże
spójrz okiem dziecka
w błotnistą kałużę
znajdziesz spis treści rozdziałów zamkniętych
zobaczysz życie przekształcone w słowa
i gdzieś na końcu dziewicza i nowa
tabula rasa, dni nie rozpoczętych
znów ci się oczy
beztrosko zaśmieją
lustro kałuży
zabłyśnie nadzieją"
[autor: COOBUS]
7 grudnia 2014
Jestem białą kartką...
 |
| magda.h-m - jestem białą kartką |
"Jestem białą kartką,
podeptaną i naddartą,
pełną śladów czarnych,
śladów Twoich słów.
Czuję, krew przyspiesza,
myśli wszystkie wiatr przemieszał,
chyba nie mam siły
szukać Ciebie znów.
Bóg się mógł zlitować,
mógł napisać mnie od nowa,
ale łatwiej było zmazać resztki mnie.
W oczach ciemne plamy,
każdy oddech poszarpany,
chyba nie mam siły
znowu szukać Cię.
Idę w parze z czarną ciszą
chmury wciąż nade mną wiszą,
ale przecież już przetrwałam tyle burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż.
Jestem kartką białą,
pogniecioną i niecałą,
bo nie wyszedł pisarzowi pierwszy szkic.
Czuję, cichną drzewa,
blaknie ostry kolor nieba,
chyba nie mam siły,
chyba nie mam nic.
Idę w parze z ciszą czarną,
Bóg mnie oddał jej za darmo,
ale przecież już przetrwałam tyle burz.
W dół schodami idę,
kocham, tęsknię, nienawidzę.
W sercu noszę tępy, przerdzewiały nóż.
Idę w parze z czarną ciszą,
chmury wciąż nade mną wiszą,
nie wiem, ile jeszcze zdołam przetrwać burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż."
podeptaną i naddartą,
pełną śladów czarnych,
śladów Twoich słów.
Czuję, krew przyspiesza,
myśli wszystkie wiatr przemieszał,
chyba nie mam siły
szukać Ciebie znów.
Bóg się mógł zlitować,
mógł napisać mnie od nowa,
ale łatwiej było zmazać resztki mnie.
W oczach ciemne plamy,
każdy oddech poszarpany,
chyba nie mam siły
znowu szukać Cię.
Idę w parze z czarną ciszą
chmury wciąż nade mną wiszą,
ale przecież już przetrwałam tyle burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż.
Jestem kartką białą,
pogniecioną i niecałą,
bo nie wyszedł pisarzowi pierwszy szkic.
Czuję, cichną drzewa,
blaknie ostry kolor nieba,
chyba nie mam siły,
chyba nie mam nic.
Idę w parze z ciszą czarną,
Bóg mnie oddał jej za darmo,
ale przecież już przetrwałam tyle burz.
W dół schodami idę,
kocham, tęsknię, nienawidzę.
W sercu noszę tępy, przerdzewiały nóż.
Idę w parze z czarną ciszą,
chmury wciąż nade mną wiszą,
nie wiem, ile jeszcze zdołam przetrwać burz.
W dół schodami idę,
dokąd, nie wiem i nie widzę.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż.
Piętro wyżej zrezygnował Anioł Stróż."
[autor: B.Król; śpiewa A.Grześkiewicz]
6 grudnia 2014
Układam na siebie plan...
"I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan."
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan."
 | |
| magda.h-m - Układam na siebie plan |
" Nie pytaj, jak
będzie wyglądał świat.
Za tysiąc lat przecież,
nie będzie nas.
Więc czasu jest mało,
by zebrać się w całość,
i ułożyć na siebie plan.
Nie pytaj skąd,
wziął się ten upór mój.
Bo ja pod prąd płynę,
bo ja pod prąd...
I co dziś mam w głowie -
- Nie pytaj, nie powiem.
Układam na siebie plan.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.
Nie pytaj mnie,
Którą podążam z dróg,
Bo przecież wiesz dobrze -
- nie tą, co ty.
Bo ja tak nie umiem,
zbyt wiele rozumiem
I nie chcę za światem iść.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan."
będzie wyglądał świat.
Za tysiąc lat przecież,
nie będzie nas.
Więc czasu jest mało,
by zebrać się w całość,
i ułożyć na siebie plan.
Nie pytaj skąd,
wziął się ten upór mój.
Bo ja pod prąd płynę,
bo ja pod prąd...
I co dziś mam w głowie -
- Nie pytaj, nie powiem.
Układam na siebie plan.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.
Nie pytaj mnie,
Którą podążam z dróg,
Bo przecież wiesz dobrze -
- nie tą, co ty.
Bo ja tak nie umiem,
zbyt wiele rozumiem
I nie chcę za światem iść.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan.
I zanim zostanie po mnie jedynie
wyryte na ścianie paznokciem imię,
chciałabym, dopóki czas jeszcze mam,
Ułożyć na siebie plan."
[autor: Bartek Królak, śpiewa: Beata Banasik]
5 grudnia 2014
Idę tęsknić...
Z życia wyjęte...
Idę tęsknić...
Idę tęsknić...- Andrzej Poniedzielski
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
 | ||||
| magda.h-m - idę tęsknić |
| "Mijam
przypadkowym słowem zajmującą wszak rozmowę i fortepian co namolną nutą jęczy cicho w szary płaszcz się wkładam ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić Idę tęsknić Idę tęsknić Dość mam już salonów świata Idę tęsknić Bo szczęśliwej tej udręki Nie zaznałem lata całe… całe lata Idę tęsknić Idę tęsknić Spada za mną wspomnień krata Idę tęsknić Noc przytula się do ręki A kochana… a ubrana tylko w zapach Słyszę przypadkowym szeptem Jak to „nie ma mnie, choć jestem” schodzi czas, jadą lata po poręczy Nie uciekam ni się skradam Ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić… Idę tęsknić Idę tęsknić Gonię za cudownym lekiem Idę tęsknić Stamtąd nigdy się nie wraca Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten Idę tęsknić..." |
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę i fortepian co namolną nutą jęczy cicho w szary płaszcz się wkładam ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić Idę tęsknić Idę tęsknić Dość mam już salonów świata Idę tęsknić Bo szczęśliwej tej udręki Nie zaznałem lata całe… całe lata Idę tęsknić Idę tęsknić Spada za mną wspomnień krata Idę tęsknić Noc przytula się do ręki A kochana… a ubrana tylko w zapach Słyszę przypadkowym szeptem Jak to „nie ma mnie, choć jestem” schodzi czas, jadą lata po poręczy Nie uciekam ni się skradam Ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić… Idę tęsknić Idę tęsknić Gonię za cudownym lekiem Idę tęsknić Stamtąd nigdy się nie wraca Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę i fortepian co namolną nutą jęczy cicho w szary płaszcz się wkładam ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić Idę tęsknić Idę tęsknić Dość mam już salonów świata Idę tęsknić Bo szczęśliwej tej udręki Nie zaznałem lata całe… całe lata Idę tęsknić Idę tęsknić Spada za mną wspomnień krata Idę tęsknić Noc przytula się do ręki A kochana… a ubrana tylko w zapach Słyszę przypadkowym szeptem Jak to „nie ma mnie, choć jestem” schodzi czas, jadą lata po poręczy Nie uciekam ni się skradam Ani myślę się spowiadać Idę, Idę, Idę tęsknić… Idę tęsknić Idę tęsknić Gonię za cudownym lekiem Idę tęsknić Stamtąd nigdy się nie wraca Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl |
Mija
m przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
m przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
Mijam przypadkowym słowem
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
zajmującą wszak rozmowę
i fortepian co namolną nutą jęczy
cicho w szary płaszcz się wkładam
ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Dość mam już salonów świata
Idę tęsknić
Bo szczęśliwej tej udręki
Nie zaznałem lata całe… całe lata
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Spada za mną wspomnień krata
Idę tęsknić
Noc przytula się do ręki
A kochana… a ubrana tylko w zapach
Słyszę przypadkowym szeptem
Jak to „nie ma mnie, choć jestem”
schodzi czas, jadą lata po poręczy
Nie uciekam ni się skradam
Ani myślę się spowiadać
Idę,
Idę,
Idę tęsknić…
Idę tęsknić
Idę tęsknić
Gonię za cudownym lekiem
Idę tęsknić
Stamtąd nigdy się nie wraca
Albo wraca się… i wraca się… już nie Ten
Idę tęsknić.tekst poezja-spiewana.pl
1 grudnia 2014
30 listopada 2014
29 listopada 2014
Zmęczenie...
 |
| magda.h-m - zmęczenie |
""Zmęczenie II"
Zmęczenie ma swój kształt
Dziś dziewczyny przemęczonej twarz
I widzę Nią
I słyszę Nią
Myśli w dżungli informacji
Przedzierają się, niepewny krok
I jakby szok
Wszędzie tłok
Zmęczenie ma swój kształt
Dziś dziewczyny twarz
I widzę ciągle Nią
I słyszę Nią
Zmęczenie ma swój kształt
W dzień nie cieszy nawet świetna gra
Bo widzę Nią
I słyszę Nią
Nocą z kąta w kąt po papierosy
Bo w pościeli nie znajduję snu
Choć brak mi tchu
Choć brak mi tchu
Zmęczenie ma swój kształt
W dzień nie cieszy nawet świetna gra
Bo widzę Nią
I słyszę Nią"
Zmęczenie ma swój kształt
Dziś dziewczyny przemęczonej twarz
I widzę Nią
I słyszę Nią
Myśli w dżungli informacji
Przedzierają się, niepewny krok
I jakby szok
Wszędzie tłok
Zmęczenie ma swój kształt
Dziś dziewczyny twarz
I widzę ciągle Nią
I słyszę Nią
Zmęczenie ma swój kształt
W dzień nie cieszy nawet świetna gra
Bo widzę Nią
I słyszę Nią
Nocą z kąta w kąt po papierosy
Bo w pościeli nie znajduję snu
Choć brak mi tchu
Choć brak mi tchu
Zmęczenie ma swój kształt
W dzień nie cieszy nawet świetna gra
Bo widzę Nią
I słyszę Nią"
[M.Piekarczyk]
Smutniejszy odcień szarości...
 |
| magda.h-m - smutniejszy odcień szarości |
Smutniejszy odcień szarości
"W brudnych ulicach mego miasta
wloką się puste, smutne dni
twarze przechodniów szare są, tak jak asfalt
wrogi tłum osacza mnie i drwi
Znowu świat odepchnął mnie
uciekam więc w znajomy sen
jutro ból obudzi mnie
kolejny dzień i znowu ból...
stary ból...
Dobrze wiem, jak z tym bólem żyć
nawet miłość mdły ma smak
teraz już tylko zabija czas
Znowu świat odepchnął mnie
uciekam więc w znajomy sen
jutro ból obudzi mnie
kolejny dzień i znowu ból...
stary ból..."
30 października 2014
19 października 2014
16 września 2014
Kawałek cienia...
"Prosty temat: światło-cień.
Implikacje i przenikanie.
Wpływ księżyca na mój sen,
słońca zaś na moje wstawanie.
Implikacje i przenikanie.
Wpływ księżyca na mój sen,
słońca zaś na moje wstawanie.
[...]
Podobno każdy ma swój kawałek cienia -
brak cienia jest dowodem nieistnienia -
lecz bez kawałka światła
nie jest łatwo...
A przecież każdy ma swój kawałek nocy;
po ciężkim dniu zamyka wreszcie oczy,
lecz sen bez kawałka słońca
nie ma końca...
brak cienia jest dowodem nieistnienia -
lecz bez kawałka światła
nie jest łatwo...
A przecież każdy ma swój kawałek nocy;
po ciężkim dniu zamyka wreszcie oczy,
lecz sen bez kawałka słońca
nie ma końca...
[...]"
Subskrybuj:
Posty (Atom)