6 listopada 2014

Przychodzę znikąd... idę donikąd...

będę tu jeszcze chwile, dwie...
Zapamiętaj mnie!

Zapamiętaj mnie...
"Zapamiętaj mnie z tamtych wiosen
z tych podroży do granic nieba
poza sobą nic nie mieliśmy
lecz niewiele było nam trzeba

Wystarczały sobotnie noce
zakończone krótką niedzielą,
a w tygodniu -- poza wspomnieniem-
kilka zwykłych słów przez telefon

Przychodzę znikąd , idę donikąd
będę tu jeszcze chwile , dwie...
nawet nie zdążę ci powiedzieć
jak mi bez ciebie pusto i źle

A świat zmęczony biegnie wciąż szybciej
gdzieś przepadają noce i dnie
gdy kiedyś w życiu się pogubimy
czy w innej bajce spotkamy się ?

Zapamiętaj me wszystkie słowa,
oczy głupie i rozmarzone
kiedy pierwszy raz uwierzyłam ,
że czasem łzy nie są słone

Zapamiętaj mnie z naszych marzeń ,
z których każde było tak ważne
wszystkie cienie niech w cień odejdą
nim to wszystko na zawsze zgaśnie

Przychodzę znikąd , idę donikąd
będę tu jeszcze chwile , dwie...
nawet nie zdążę ci powiedzieć
jak mi bez ciebie pusto i źle

A świat zmęczony biegnie wciąż szybciej
gdzieś przepadają noce i dnie
gdy kiedyś w życiu się pogubimy
czy w innej bajce spotkamy się ?"
[Łada Gorpienko]

magda.h-m - przychodzę znikąd, idę donikąd

4 komentarze:

  1. Ładę zapamiętałem z jej udziału w Spotkaniach z balladą. Niezapomniana. Ja też do niej wracam, gdy sięgam po piosenki poetyckie.
    Zdjęcie enigmatyczne, może mieć tyle znaczeń... Nazwę je "coś, co...", jeśli wybaczysz.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Coś, co..." brzmi jeszcze bardziej enigmatycznie i jeszcze bardziej mi się podoba :)

      Usuń
  2. Piękna ilustracja... Jak zwykle niezwykła...

    OdpowiedzUsuń

dziękuję za odwiedziny i każde słowo...