Dwa światy...

Dwa światy, dwa czasy... dwa losy, dwa westchnienia...

"

Dwa światy

Istnieją dwa światy i dwa czasy.
Chcę, byśmy zaistnieli w tych szczęśliwych.
Czy ze smutku może pęknąć serce?
Czy istnieje radość bez poznawania cierpienia.
Ogień, który płonie w moim sercu,
Może ogrzać wszystkie zmarznięte myśli smutnych ludzi.
To są ludzie z tego drugiego świata.
Ja stoję na granicy między radością a rozpaczą.
Pragnę, aby los dał mi szansę zaistnienia w tym..."

Katarzyna Wawrzonowska

[http://adonai.pl/poezja/?id=4&action=14&r=1]