 |
| magda.h-m - zanim mgła przesłoni wszystko |
***
"Oto masz powiew chwil, z którymi płynę:
Myślę o tobie, smutno mi i cicho...
Przeszłość mi mówi, że i ja przeminę,
Jak dzień, jak wieczór, jak noc z gwiezdną pychą.
Snuje się zapach, niby sen już znany,
I snuć się będzie tak samo, jak dzisiaj,
Gdy wszystko, teraz bez miary kochane,
Pójdzie ode mnie z sercem mego życia.
Oczami myśli patrzę w twoją stronę
I chciałbym trafić aż do twoich oczu.
Odległość wiesza nieczułą zasłonę -
Chciałbym ją przedrzeć i ciebie tu poczuć!"
"Oto masz powiew chwil, z którymi płynę:
Myślę o tobie, smutno mi i cicho...
Przeszłość mi mówi, że i ja przeminę,
Jak dzień, jak wieczór, jak noc z gwiezdną pychą.
Snuje się zapach, niby sen już znany,
I snuć się będzie tak samo, jak dzisiaj,
Gdy wszystko, teraz bez miary kochane,
Pójdzie ode mnie z sercem mego życia.
Oczami myśli patrzę w twoją stronę
I chciałbym trafić aż do twoich oczu.
Odległość wiesza nieczułą zasłonę -
Chciałbym ją przedrzeć i ciebie tu poczuć!"
Dlaczego przemijanie zawsze łączy się z bólem i smutkiem... Gdyby można było sobie odlecieć Tam jak ptaki do ciepłych krajów, albo odpłynąć żaglowcem... W pełni świadomie zanim nieuniknione porazi bólem... Ta mgła jest symboliczna...
OdpowiedzUsuńDla wielu ludzi zakończenie tej ziemskiej drogi jest właśnie jak odlot do ciepłych krajów :)
UsuńAle czyż nie robi się przykro kiedy odlatują bociany i kończy się lato? Taka już kolej rzeczy Ryszardzie i myślę, że ma swój głęboki sens :)
Przedrzyj się przez te mgłę. Nawet jeśli otula jak pieszczota.
OdpowiedzUsuń